Bezoek aan de dood
ik leg hier een groet neer
aan de rand van het veld
groene bodem, witte graven
een aanklacht en herdenking
een gevoel van ruimte ontstaat
die hier liggen kenden dit niet
als schietschijf in de loopgraven
wachtend op een verdwaalde kogel
met die kogel kwam de rust
begeleid door geween en tandengeknars
het kon niet lang duren
de bommen waren fataal
velen werden ter plaatse begraven
anderen kregen een witte steen
bezoekers voelden het leed
het spijt me, maar één ruiker te kunnen leggen
ela
Nummer 127 : | Vrijdag, januari 09, 2015 21:22 |
ach ja, miserie zit overal tegenwoordig. wel jammer. | |
Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, januari 08, 2015 19:52 |
goed gedaan | |
kimmytje: | Donderdag, januari 08, 2015 18:37 |
Prachtig en sereen verwoord ela, Liefs Kimmy |
|
Anneke Bakker: | Donderdag, januari 08, 2015 11:22 |
Die ene ruiker, een prachtig gebaar met de intentie voor allen daar aan de rand van het veld. Mooi gedicht Ela Warme groeten . Anneke |
|
teun hoek: | Donderdag, januari 08, 2015 09:26 |
herdenken is een goede zaak, ons bewust worden hoe vrijheid is verkregen. h. gr. th |
|
Auteur: ela | ||
Gecontroleerd door: ela | ||
Gepubliceerd op: 08 januari 2015 | ||
Thema's: |