Mijn haren hangen futloos..
de kleur is vervaagt..
Regen stort met al zijn woede..
ik spreid mijn armen..
Kom maar, ik snap het.
Het water stroomt in stralen..
van mijn gezicht naar beneden..
Mijn huid is koud en grijs..
alsof het leven eruit is.
Neem me mee, laat me gaan.
De wind woelt door de bomen..
woest trekkend aan de bladeren.
Tot ze loslaten en zich overgeven..
dwarrelend en overgevend.
Laat me niet staan hier alleen.
Machteloos laat ik me op de bank glijden..
mijn hand raakt de vloer..
Het water glijdt langs mijn hand naar beneden..
ik staar naar het plafond.
Ik weet niet meer wat ik moet.
Liggend in dit grote huis..
waarom kan ik niet tevreden zijn.
Ik zie niet meer het geluk in wat ik heb..
voel me egocentrisch..
Sta op en ga wat doen!
Mijn lichaam voelt te zwaar..
mijn hoofd voelt als een baksteen..
Blijf liggen en ik verzwelg..
in zelfmedelijden.
Ik walg van mezelf.