je denkt dat je me kent...
Je denkt dat je me kent...
en dat doet zo'n pijn...
Ik hoopte dat het went...
maar kben bang om mezelf te zijn...
Achter dit masker schuilt er veel verdriet
tranen rollen naar beneden
en niemand die het ziet.
men angst, angst uit het verleden.
zo kan men leve niet verder,
durfde ik het maar om me zelf te zijn,...
(hiermee vraag ik eigenlijk een heel klein beetje raad. kweet gewoon ni meer wat ik moet doen, ik voel me echt slecht... kan er iemand raad geven?)
en dat doet zo'n pijn...
Ik hoopte dat het went...
maar kben bang om mezelf te zijn...
Achter dit masker schuilt er veel verdriet
tranen rollen naar beneden
en niemand die het ziet.
men angst, angst uit het verleden.
zo kan men leve niet verder,
durfde ik het maar om me zelf te zijn,...
(hiermee vraag ik eigenlijk een heel klein beetje raad. kweet gewoon ni meer wat ik moet doen, ik voel me echt slecht... kan er iemand raad geven?)
Reacties op dit gedicht
| darkmind: | Zondag, mei 26, 2002 01:56 |
| mss is het een beetje te laat maar ik geef je toch even wat raad wees jezelf, daarmee bedoel ik, ween als je wil wenen, lach als je wil lachen, of er anderen bij je zitten of niet, dat maakt niet uit en je zal merken dat er mensen zullen zijn die je laten vallen, maar zij zijn jou niet waard, dat zijn de mensen waarop je nooit zou kunnen rekenen, en dan zal je ook zien dat er mensen zijn die je troosten, die je begrijpen, die er zijn voor jou, m a w die je aanvaarden zoals je bent < |
|
| stefanietje: | Zaterdag, mei 25, 2002 20:23 |
| mooi geschreven, zou je wel raad willen geven, maar heb hier geen ervaring mee (gelukkig maar) ik denk dat je beetje per beetje, meer jezelf moet tonen, aan diegene die je het meest vertouwd en dan maar hopen op begrip en aanvaarding veel sterkte toegewenst groetjes stefanie xXx |
|
| secret girl: | Woensdag, mei 22, 2002 19:32 |
| herken et b-tje. kweet alleen niet hoe ik et voor elkaar hebgekregen kvoelde me vertrouwd in de omgeving waar ik was en nog steeds ben en daardoor is mijn masker een b-tje afgegaan niet alles maar wel b-tje | |
| Susanne X: | Woensdag, mei 22, 2002 18:00 |
| Je kan niet ineens een masker laten vallen, maar je moet je af en toe een beetje bloot geven. Niet in een keer helemaal, maar beetje bij beetje.... Jezelf zijn is nog altijd het beste wat je kunt doen! Sterkte! | |
| Pieps: | Woensdag, mei 22, 2002 16:54 |
| hoi Sami, je gevoel te uiten in gedichten is een goed begin... ik lees veel herkenning in je gedicht... gelukkig durf ik nu mij zelf te zijn.. ik zal je een mailtje sturen.. hoe ik het voor elkaar gekregen heb... veel sterkte!! liefs pieps |
|
| Miracle: | Woensdag, mei 22, 2002 16:24 |
| Hee! Erg mooi gedicht. Ik herken het ook wel. Probeer gewoon steeds meer een beetje van jezelf te geven, stukje bij beetje. Dan kan jij eraan wennen, en anderen ook! je kunt het wel!!!!! succes en liefs, Miracle |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sami | 
|
|
| Gecontroleerd door: Pieps | ||
| Gepubliceerd op: 22 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||