Laat me niet vallen
Vallend in het duister van mijn eigen wereld
de takken zijn ongrijpbaar
Wat zal er gebeuren? Wanneer zal ik landen?
Zal het pijn doen? zal ik verbranden?
Waarom oh lieve heer?
Dit duister om mij heen
De zweep slagen op mijn rug
Ik voel me zo alleen
Laat me niet vallen
Grijp mijn hand vast
Laat me niet vallen
Ik ben toch geen last?
Lucifer is mijn vriend niet
De deal was nooit eerlijk
Hij bedroog me voor mijn ziel
En ik vond het zelfs heerlijk
Tot wat moet ik mij nu keren?
De zon is mij vervreemd
De geur van rozen ook
Waarom heeft u mij ontheemd?
Geef mij terug mijn wil
Zonder zijn er geen wegen
Alles gaat voorbij
Maar eerst moet ik nog leven
Reacties op dit gedicht
| september: | Donderdag, januari 15, 2015 23:50 |
| Intrigerend onder woorden gebracht. Maakt indruk bij het lezen. Liefs | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, januari 15, 2015 12:31 |
| goed onder woorden gebracht hoor | |
Over dit gedicht
| Auteur: GuusV |  
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 14 januari 2015 | ||
| Thema's: | ||