Iedereen lacht je uit
Je zit daar maar, alleen
iedereen lacht je uit
de jongens en de meisjes om je heen
ze lachen echt heel luid
Waarom? Weet je niet
lachen met je tanden, of met je kledij
je komt thuis met veel verdriet
omdat er niemand is, aan je zij
Je hebt het al besproken
met een lieve leerkracht die er steeds voor je is
je wou dat het niet echt was
maar je hebt je al vergist
Lachen als ze je zien aankomen
dan steken ze hun arm naar je uit
je wilt liever van iets anders dromen
want misschien lachen ze met je donkere huid
Meisje, trek het je niet aan
het wordt heus wel beter
op een dag is het gedaan
kan jij met ze lachen, met de vele betweters
Reacties op dit gedicht
| Claudelaire: | Zaterdag, januari 17, 2015 07:23 |
| Wacht maar af...de rollen zullen nog wel eens omkeren ! Groetjes Claude | |
| wervelende regenboog: | Donderdag, januari 15, 2015 19:07 |
| goed de situatie verwoord Raissa fijne avond |
|
Over dit gedicht
| Auteur: gedichtenlady |  
|
|
| Gecontroleerd door: gedichtenlady | ||
| Gepubliceerd op: 15 januari 2015 | ||
| Thema's: | ||