Vrijdagmorgen zes uur
In de spiegel
een wat verkreukte snoet
warrige haren
slaapdronken ogen
blikken me tegemoet
ik open de balkondeur
dan glimlacht
het ochtendgloren
me nog wat in de donkerte
tegemoet
de nieuwe dag ligt aan mijn voeten
met ogen vol vertrouwen
vangt mijn hart
handenvolle
fluisteringen
Reacties op dit gedicht
| kimmytje: | Vrijdag, januari 16, 2015 22:23 |
| Zoals jij je ontmoeting met de dag omschrijft zou ik wel eens benieuwd worden naar hoe je de nacht tegemoet treed, Heel mooi schrijven Cobie! Liefs Kimmy |
|
| Lia van der Fluit: | Vrijdag, januari 16, 2015 20:01 |
| begin de dag met een dansje,,,tralalala Lia x |
|
| gedichtenlady: | Vrijdag, januari 16, 2015 19:58 |
| Mooi geschreven, hopelijk is/was het een mooie dag ;) Groetjes Raissa |
|
| september: | Vrijdag, januari 16, 2015 14:05 |
| Mooi gedicht Cobie. Heerlijk om te lezen. Fijne dag gewenst | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, januari 16, 2015 13:00 |
| ook al zou ik nog half slapen maar jou te lezen wordt je gelijk wakker van! mooi dus |
|
| teun hoek: | Vrijdag, januari 16, 2015 11:12 |
| een goed begin is het halve werk. h. gr. th | |
| Nayeli: | Vrijdag, januari 16, 2015 10:24 |
| mooi ontwaken die verkreukelde snoet - ja die ken ik |
|
Over dit gedicht
| Auteur: windwhisper |  
|
|
| Gecontroleerd door: windwhisper | ||
| Gepubliceerd op: 16 januari 2015 | ||
| Thema's: | ||