zij
zij
ze barst niet uit van woede
blijft altijd heel beheerst
hoewel ze zou willen schreeuwen
bekent ze dan bedeesd
niemand kan in haar hoofd
of in haar hartje kijken
hoezeer hij haar heeft verwond
dat laat ze niet blijken
ze leeft haar leven
schijnbaar vrolijk en blij
ik zou haar willen helpen
maar kom niet dichterbij
Lia
x
Reacties op dit gedicht
| trucker klaas: | Woensdag, januari 21, 2015 06:30 |
| de korst van een wond is vaak dikker dan de huid .... je kunt er niet door heen ,maar slechts proberen te verzachten fraai invoelbaar schrijven ,klaas |
|
| GuusV: | Dinsdag, januari 20, 2015 23:26 |
| Lastig dilema :( X | |
| september: | Dinsdag, januari 20, 2015 20:50 |
| Mooi verwoord gedicht en medegevoel Lia. Liefs x |
|
| Dirk Hermans: | Dinsdag, januari 20, 2015 19:45 |
| mooi weergeven | |
| kimmytje: | Dinsdag, januari 20, 2015 18:42 |
| Mooi Lia, Zo open en eerlijk verwoord.. Liefs Kimmy |
|
| teun hoek: | Dinsdag, januari 20, 2015 12:51 |
| Jammer , maar mogelijk eens. h. gr. th |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, januari 20, 2015 10:36 |
| mooi en herkenbaar dit schrijven | |
Over dit gedicht
| Auteur: Lia van der Fluit | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 20 januari 2015 | ||
| Thema's: | ||