Een jonge vogel valt uit 't veilig nest
onschuldige overmoed
fladdert nog verwoed
de vleugels dragen niet meer
de landing komt hard aan
en doet gemeen zeer.
Even blijft het stil
strijkt 't de veertjes glad
een snaveltje krult van nieuw plezier
het uitzicht is zo anders vanaf hier.
Voorzichtig gaat het weer op pad
moed komt door durven, vallen, opstaan
eigen ondervinding ervaart het best.
Claudelaire: | Zaterdag, januari 24, 2015 06:39 |
Vallen en weer opstaan, de opdracht voor alle dieren en mensen ! Knap gedicht ! groetjes Claude | |
september: | Donderdag, januari 22, 2015 16:57 |
Dank jullie wel voor de mooie reacties Liefs |
|
trucker klaas: | Woensdag, januari 21, 2015 06:33 |
gered in eigen dons ... het instinct helpt verder fraai ,klaas |
|
GuusV: | Dinsdag, januari 20, 2015 23:35 |
Ja mooi | |
wervelende regenboog: | Dinsdag, januari 20, 2015 21:42 |
leuk geschreven September! | |
Lia van der Fluit: | Dinsdag, januari 20, 2015 20:53 |
elke dag leert het vogeltje bij ;) Lia x |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, januari 20, 2015 19:49 |
heeeeeel erg mooi |
|
Dirk Hermans: | Dinsdag, januari 20, 2015 19:47 |
wondermooi | |
kimmytje: | Dinsdag, januari 20, 2015 19:45 |
Héél mooi verwoord en daarom heel graag komen lezen Liefs Kimmy |
|
Arendsoog: | Dinsdag, januari 20, 2015 19:38 |
Heel lief en mooi gedicht..inderdaad dit jonge vogeltje zal door eigen ervaring ondervinden..liefs geschreven..liefs Arendsoog | |
Markemans: | Dinsdag, januari 20, 2015 19:35 |
erg leuk september | |
Auteur: september | ![]() ![]() ![]() |
|
Gecontroleerd door: september | ||
Gepubliceerd op: 20 januari 2015 | ||
Thema's: |