Zacht kabbelen de golven
Zacht kabbelen de golven
van de zee in mij
bulderde gisteren de storm
vielen er zilte zoute tranen
nu is het er vredig
heerst er rust in mij
was de horizon
ooit mijn onstuimige branding
nu vaart het bootje
kalm op rustige baren
als de kapiteinse
van mijn eigen schip
vaar ik mijn eigen koers
met de wind in veilig zeil gevangen
Reacties op dit gedicht
| wytske: | Donderdag, januari 22, 2015 08:56 |
| wiegend meegelezen lieve Cobie |
|
| kimmytje: | Woensdag, januari 21, 2015 19:38 |
| Wat een mooie Cobie, Heerlijk schrijven dit Liefs Kimmy |
|
| september: | Woensdag, januari 21, 2015 14:12 |
| Prachtig gedicht en fijn om te lezen. Liefs | |
| Hendrik-S: | Woensdag, januari 21, 2015 14:09 |
| Prachtig Coby, Ik wens je een behouden vaart. |
|
| teun hoek: | Woensdag, januari 21, 2015 09:57 |
| een heerlijk ontspannen zijn, na toch heftige ervaringen. h. gr. teun |
|
| wervelende regenboog: | Woensdag, januari 21, 2015 09:44 |
| een overgave aan wat is misschien? mooi verwoord Cobie! |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, januari 21, 2015 08:31 |
| nou ja cobie JACOBA dus klasse!! goede morgen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: windwhisper |  
|
|
| Gecontroleerd door: windwhisper | ||
| Gepubliceerd op: 21 januari 2015 | ||
| Thema's: | ||