onder 't bloedhete bladerdak
van de vaalgevlekte platanen
waar de kraampjes
dicht naast elkaar,

vol souvenirs, bisognes,
compote de canard
of foie gras,
gepakt stonden,

dronken we een Pernod Ricard
avec modération
in 't café fur le coin,

chez Richard !
waar aan 't vettig plafond
ventilatorschoepen lustig zwiepten,

de verweerde houten luiken
sinds eeuwen in de hengsels vastgeroest,
de afgebladerde grijze gevel
ook wat verf kon gebruiken,
mais ça, je m'en fou !

ou bien pourquoi pas,
une tasse de café,
après le diner,
un morceau de tarte chocolat noisette
à votre service monsieur !

even verder speelde 'n zigeunerorkest
aan 't standbeeld 'mort pour la patrie'
op viool, xylofoon, accordeon en klarinet
een onvoorstelbaar virtuoos kwartet,

de middeleeuwse houten brug
waaronder 't kolkend water van de Lot
losgewrikte bomen en schuimend puin
langzaam meevoert doorheen de Périgord,

de tijd staat hier schilderachtig stil
zoals in menig Frans zuiders dorp
waar alles zo mooi wordt bewaard,
echt een foto waard,

beelden van de zomer
waarvan je later nog zit te dromen
hoe zou de winter er nu zijn
of de prille lente
zonder badgasten, bikini's en kano's ?

stond Zadkin
hier ook ooit ...
lurkend aan een pijp
zich wanend in 't paradijs
te mijmeren ?