Sneeuw
Mijn banden slippend..
de sneeuw kraakt.
Glijdend alle kanten op..
het kan me niet schelen.
Wazig zie ik mezelf..
in de de autospiegel..
Ik rij veel en veelste hard..
het kan me niet schelen.
Mijn verstand laat me zien..
wat er kan gebeuren..
Ik kan verongelukken..
het kan me niet schelen.
Het gebeurd als het gebeurd..
wat zal ik meer zijn..
dan ik nu ben?
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Animola_* | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 24 januari 2015 | ||
| Thema's: | ||