Ervan overtuigt dat ik
Jouw bodemloze put, van geluk
Leeg trekken kon
Maakt dat ik het nu weiger, vertik
Maakt me vandaag even stuk
Anders, dan hoe het eerder begon
Zwevend lifte ik mee op jouw blijdschap
De vrijheid van de ziel
‘k geef toe dat ik alles voor lief nam
Als een blok voor jouw vreugde viel
Maar zo kwetsbaar, beschermend als tot op heden
Heb ik geen wezen meegemaakt
Ik probeer de glimlach uit het verleden
En plaats hem naar het hier, wat het woedende vuur staakt
Geef mij jouw angsten,
Boosheid en verdriet
Laat mij weer naar verlangen verlangen
Ik zorg dat het voortaan voldoende is
als jij ons geluk ziet