Stukjes ondeugd
stukjes ondeugd
je straalt uniciteit
uit verwaaide haren
waarin de zon blond
dolt met vlaagjes wind
ogen die in speelsheid
stukjes ondeugd vergaren
waarmee je in den vreemde
een snelle partner vindt
jouw hakken tikken
het felle gaan en komen
als jij zonder paraderen langs
de boulevard gaat van mijn dromen
nog hoor ik de golven
zachtjes zingen herinner me
het urenlange swingen in die
maanverlichte eindeloze nacht
wil melker
27/01/2015
Reacties op dit gedicht
| wervelende regenboog: | Dinsdag, januari 27, 2015 19:21 |
| mooie terugblik :) waren het rode schoentjes? |
|
| teun hoek: | Dinsdag, januari 27, 2015 09:37 |
| romantische terugblik. h. gr. teun |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 27 januari 2015 | ||
| Thema's: | ||