Niemand houdt van haar
ze voelt zich zo alleen
het leven is voor haar zo zwaar
geen vrienden om haar heen
Ze zit thuis, elke dag
ze komt niet buiten
tranen op haar gezicht, in plaats van een lach
ze zou de boeken willen sluiten
21 jaar en al zoveel verdriet
van de eenzaamheid dat ze voelt
niemand die het ziet
niemand die weet wat ze bedoelt
Eenzaamheid in haar hart
ze kan er niet mee omgaan
ze is constant zo verward
ze zou beter niet meer op deze wereld staan
© Gedichtenlady
25 december 2014
Werner S: | Woensdag, januari 28, 2015 21:46 |
hou de moed erin triestig gedicht maar wel graag gelezen herkenbaar | |
Auteur: gedichtenlady | ||
Gecontroleerd door: gedichtenlady | ||
Gepubliceerd op: 28 januari 2015 | ||
Thema's: |