altijd hetzelfde liedje
de belichaming van leegte
zoals ondergaande zon
aan de randen van sneeuwval
met van die roze luchten
die neigen naar okerkleurig
ons werd verzocht
vertrouwelijk te houden
niet te zingen tijdens de hoogmis
want stel je voor
het scherm op zwart
cyberaanval, een refrein, couplet
ik liep weer in een hinderlaag
een verhaspeling van samenzijn
en verlaten
bij voorkeur kaal, naakt
en alleen
voortaan elke avond
ik moet er nog aan wennen