Black Angel
Ik ben een zwarte engel
Vertoef in het diepste duister
Ik ken elke pijn en elk verdriet
Met mijn zwarte vleugels
Vlieg ik
Vlieg ik door dit tranendal
Om jou te zoeken
Jij met al je pijn en je verdriet
En vinden zal ik je
Ik zal je leiden naar
Het zuiverste licht
Daar waar mijn oorsprong ligt
Daar waar jou wonden
Zullen helen
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Zaterdag, juli 04, 2015 11:50 |
| Prachtig, troostend gedicht. Liefs, Aquarel |
|
| Lia van der Fluit: | Vrijdag, januari 30, 2015 17:37 |
| empatisch ,,:) | |
| wervelende regenboog: | Vrijdag, januari 30, 2015 16:03 |
| tegelijkertijd worden de vleugels witgewassen en schitteren ze in het zonnelicht... | |
| kimmytje: | Vrijdag, januari 30, 2015 15:37 |
| Dit is bijzonder... Ben echt benieuwd op wie dit zou slaan , jezelf of iemand anders hmm Liefs Kimmy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Markemans | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 30 januari 2015 | ||
| Thema's: | ||