Verdrietig boos zijn, pijnlijke herinneringen
onverwerkt
er niet mee om kunnen gaan is niet fijn
er samen over praten is moeilijk, ondanks onze ringen
Praten met een ander wil soms helpen
om die pijn te verwerken
en er leren mee om te gaan
Aan de buitenkant lijkt het allemaal mooi
om elke dag vrij te zijn
om te kunnen gaan en staan waarheen je maar wilt
Maar ik ben de regels kwijt en leef maar raak
Ik probeer te verwerken op deze manier
om het van mij af te schrijven
Maar ik zak steeds dieper weg
en niemand die het ziet, hier
gedichtenlady: | Dinsdag, maart 07, 2017 19:23 |
Als je er nog last van hebt ... Ik weet hoe moeilijk verwerken is... Je mag me steeds berichten. Hopelijk heb je verder gedaan met schrijven, want dat is al iets dat werkt ... |
|
september: | Zondag, februari 01, 2015 21:35 |
Verwerken kan soms langer duren dan je wilt en hoopt. Maar is wel mogelijk. Het is een duidelijk mooi verwoord gedicht. Sterkte gewenst. | |
kimmytje: | Zondag, februari 01, 2015 13:33 |
Heel mooi, Een ritme dat je nog moet zien te vinden, ik hoop dat het je mag lukken. Liefs Kimmy |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, februari 01, 2015 04:00 |
probeer de regels op te schrijven en dan er naar te leven want anders leef je echt maar raak maar je herkent het zelf,dus moet je zelf de koe bij de horens pakken |
|
Auteur: wytske | ||
Gecontroleerd door: Brenda | ||
Gepubliceerd op: 01 februari 2015 | ||
Thema's: |