Op een stoel zit ze, heel alleen
na te denken aan vroegere tijden
de herinneringen van vroeger
doen haar in het heden lijden
Door het raam kijkt ze naar buiten
hoog naar de horizon
naar haar jeugd kan ze fluiten
toch verlangt ze naar de zon
Maar het regent
ze ziet enkel beelden in haar hoofd
herinneringen aan vroeger
zullen in haar hoofd nooit worden verdoofd
herinnert worden aan vroeger
dat is soms iets leuks om mee te maken
maar als je vroeger gelukkig was en nu niet
kunnen die beelden je enkel raken
Auteur: gedichtenlady | ||
Gecontroleerd door: gedichtenlady | ||
Gepubliceerd op: 01 februari 2015 | ||
Thema's: |