trucker klaas: | Dinsdag, februari 03, 2015 06:30 |
de onbezorgdheid hersteld ,in de volgende generatie .... een eigen thuis leeft weer op zo kan het ook ,klaas |
|
Artifex: | Maandag, februari 02, 2015 20:51 |
Mooi om zelf weer een thuis te kunnen maken, ook voor je dochter. Dat maakt het extra gewaardeerd... | |
Stroejaro: | Maandag, februari 02, 2015 18:29 |
Een mooi gedicht, graag gelezen! | |
Dasje (lucky): | Maandag, februari 02, 2015 15:46 |
Mooi je gedicht. Van knus, over droef, naar opnieuw knus... Vriendelijke groetjes, Dasje ;o] |
|
kimmytje: | Maandag, februari 02, 2015 13:07 |
Wat jammer dat het je gezin zo vergaan is Lia, Na vele dingen van jou te hebben gelezen kan ik enkel maar concluderen dat jij een sterke vrouw bent. En dat je een goede band met je dochter hebt is heel mooi Liefs Kimmy |
|
wervelende regenboog: | Maandag, februari 02, 2015 12:34 |
hoe een veilig voelend leven kan veranderen in een nachtmerrie... fijn dat je je dochter een liefdevol thuis kunt geven Lia |
|
Anneke Bakker: | Maandag, februari 02, 2015 10:35 |
Stil lees ik dit droefmooie gedicht Lia, heel fijn dat bijzondere verbond met je dochter. Alle liefs van mij Anneke |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, februari 02, 2015 10:22 |
ja dit is waar! | |
Auteur: Lia van der Fluit | ||
Gecontroleerd door: Brenda | ||
Gepubliceerd op: 02 februari 2015 | ||
Thema's: |