Hart gemis
Hart gemis
Op ‘n dag ben ik..., zomaar, gaan lopen,
met..., in mijn achterhoofd... een hopen,
te vinden... wat ik een leven lang zocht
en dat die droom ooit uitkomen mocht.
Maar, er is de droom..., en de realiteit
de hoop, en ‘t besef dat ‘t nooit zo zal zijn
ik wist ’t al..., reeds van in de lagere school
‘t was iets, wat ik jarenlang diep verschool.
Later..., in al mijn jeugdig, naïef denken
geloven dat er één aandacht zou schenken
aan wat een dromer zoal bijeen kleurt
neem van mij aan..., het is nooit gebeurd.
Meermaals dacht ik iemand te vinden
aan wie ik..., mijn hart en ziel, kon binden
doch telkens werd ‘t vertrouwen geschonden
en bleven afscheidswoorden..., in me nabonken.
Het heeft me doen stilstaan, bij waarden
heeft me mijn alleen zijn doen aanvaarden
mensen, ik zie alleen nog waar ze voor staan
en nog zo’n afscheid..., dat kan ik niet meer aan.
Nu..., nu doet ‘t er allemaal niet meer toe
ben al dat lopen en zoeken, meer dan moe
ik heb me neergelegd bij wat ik al zolang wist
maar toch..., het voelt alsof mijn hart... iets mist.
Schoonbeek, 2 Februari 2015
Op ‘n dag ben ik..., zomaar, gaan lopen,
met..., in mijn achterhoofd... een hopen,
te vinden... wat ik een leven lang zocht
en dat die droom ooit uitkomen mocht.
Maar, er is de droom..., en de realiteit
de hoop, en ‘t besef dat ‘t nooit zo zal zijn
ik wist ’t al..., reeds van in de lagere school
‘t was iets, wat ik jarenlang diep verschool.
Later..., in al mijn jeugdig, naïef denken
geloven dat er één aandacht zou schenken
aan wat een dromer zoal bijeen kleurt
neem van mij aan..., het is nooit gebeurd.
Meermaals dacht ik iemand te vinden
aan wie ik..., mijn hart en ziel, kon binden
doch telkens werd ‘t vertrouwen geschonden
en bleven afscheidswoorden..., in me nabonken.
Het heeft me doen stilstaan, bij waarden
heeft me mijn alleen zijn doen aanvaarden
mensen, ik zie alleen nog waar ze voor staan
en nog zo’n afscheid..., dat kan ik niet meer aan.
Nu..., nu doet ‘t er allemaal niet meer toe
ben al dat lopen en zoeken, meer dan moe
ik heb me neergelegd bij wat ik al zolang wist
maar toch..., het voelt alsof mijn hart... iets mist.
Schoonbeek, 2 Februari 2015
Reacties op dit gedicht
| kimmytje: | Maandag, februari 02, 2015 13:12 |
| Heel mooi en breekbaar schrijven, zelfs hartverscheurend zou ik het noemen.. Héél mooi verwoord En ik wens je van harte toe dat het gemis mag gevuld worden in je hart door liefde Liefs Kimmy |
|
| wervelende regenboog: | Maandag, februari 02, 2015 12:40 |
| al die ervaringen waren nodig om je bij jezelf te laten thuiskomen herkenbaar JoGi |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, februari 02, 2015 11:32 |
| geluk moet je in jezelf zoeken iemand ontmoeten voor ,t leven gebeurt meestal in de eerste 20 jaar van je leven |
|
| teun hoek: | Maandag, februari 02, 2015 11:10 |
| Vervallen hoop is onjuist. Hoop dat vertrouwen wordt beloond. h. gr. th Sterkte |
|
