Mayo met friet
Het lichaam waar ik in leef beperkt mij
De sporen die ik achter laat zijn niet altijd zichtbaar
Maar zonder deze hersenkwab zou het oersaai zijn
Spelend filosofeer ik over de gekte van de massa's
Terwijl ik mijn vingers in een zak mayo met friet steek
Alles lijkt zo gehaast te moeten
Terwijl er tussen mijn oren een leegte suist
Ik droom of ik ben wakker
Wat maakt het uit
Zonder de mogelijkheid tot integreren
Is het bestaan verdomd alleen
Reacties op dit gedicht
| GuusV: | Dinsdag, februari 03, 2015 10:17 |
| Bedankt voor de fijne reacties!! | |
| september: | Maandag, februari 02, 2015 22:20 |
| Wat een gedicht! Heel mooi in filosofie en beleving. Liefs | |
| kimmytje: | Maandag, februari 02, 2015 22:11 |
| Ja, je gefilosofeer neemt me mee. Zo'n dingen komen steeds te boven bij zo'n onbenullige taken zoals friet eten met mayo. of zoals bij mij, het bakken van taarten...das mijn filosofeermoment Liefs Kimmy |
|
| Markemans: | Maandag, februari 02, 2015 21:56 |
| prachtig weer Guus.. zo een banale titel en dan zo een dicht proviciat |
|
Over dit gedicht
| Auteur: GuusV |  
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 02 februari 2015 | ||
| Thema's: | ||