Het oog van de orkaan
Regendruppels vallen uit een donkere hemel
Mijn schoenen zijn nat geworden
Flitsen gevolgd door een hevig gedonder
Het geweld van de natuur maakt indruk op mij
Terwijl de ijzige wind in mijn gezicht snijdt
En mijn oren laten bevriezen
Velen hebben hun toevlucht gezocht in een warm bed
Maar ik niet
Ik loop in het oog van de orkaan
Om mijn gedachten stop te zetten
De wind trekt aan mijn lichaam
En ik verzet me niet
Ik wil het voelen
Voelen dat ik leef
Reacties op dit gedicht
| kimmytje: | Maandag, februari 02, 2015 22:06 |
| O dit is zo mooi en o zo herkenbaar! Ja het oog van de storm in lopen, is het beleven zoals het diep vanbinnen aanvoelt.. Dit heb je prachtig weergegeven Liefs Kimmy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: GuusV |  
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 02 februari 2015 | ||
| Thema's: | ||