wiegend op wind
ik weet met een lach
dat ik ooit god ben geweest
tenminste dat heb ik altijd gedacht
als ik lig in het gras
en speel met de wolken die
in kleur en vorm de hemel bevolken
praat tegen bloemen die
wiegend op wind mooi staan te zijn
hun harten openen in aandacht voor mij
bomen hoor die in hun donker ruisen
dissonanten uit melodieën kuisen en met
elkaar zingen om het bos te doen swingen
in die grootsheid voel ik me god
door te delen in alle liefde en leven om
samen naar eeuwige schoonheid te streven
wil melker
03/02/2015
Bob Van St. Job: | Dinsdag, februari 03, 2015 21:40 |
Fantastisch mooi. | |
wervelende regenboog: | Dinsdag, februari 03, 2015 18:53 |
een blijmakend gedicht konden er maar meer mensen dit zo ervaren... |
|
september: | Dinsdag, februari 03, 2015 18:14 |
Wat een prachtig en heerlijk gedicht Wil. Het is voelbaar en zo breng je deze schoonheid ook over. Dank daarvoor. Liefs | |
kimmytje: | Dinsdag, februari 03, 2015 18:02 |
Prachtig en anders dan anders Wil, Héél mooi en graag komen lezen Liefs Kimmy |
|
Dasje (lucky): | Dinsdag, februari 03, 2015 11:45 |
Heerlijk gedicht! Alsof je een zonnestraaltje binnen brengt... Liefs, Dasje ;o] |
|
teun hoek: | Dinsdag, februari 03, 2015 09:53 |
wij hebben allen iets goddelijks meegekregen. h. gr th |
|
Anneke Bakker: | Dinsdag, februari 03, 2015 09:19 |
Hoe heerlijk is het vluchten in droomluchten en je dan godvoelen in die grootsheid om je heen. Een compliment voor deze woord-schoonheid Wil Zonnige groet Anneke |
|
Lia van der Fluit: | Dinsdag, februari 03, 2015 08:40 |
lekker gevoel voor de dinsdag,,vasthouden dat gevoel :) Lia x |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 03 februari 2015 | ||
Thema's: |