er was eens … (voor mijn eerstgeborene)
in 't woud waarin geen bomen hangen
waaronder jij opstaat cherubijn, mijn serafijn
ween ik niet meer wanneer ik 't zeg
en is het enkel licht dat aan de ogen vreet
jouw haar zie ik aan struiken hangen
al kan ik mij geen kleur herinneren mijn kind
volg ik je spoor waarheen het lied mij brengt
- daar ging je heen en daar ga ik nu zelf
zing ons terug, verzamel al je haar
dat 'k in mijn zakdoek knoop, zo zwaar
van bessen die je niet kan eten, als in sprookjes
- maar dat kun jij niet weten, jij bent er één
en 'k naai je aan elkaar en aan mijn been
hink in het rond of zweef, heel soms
en roep je, mij terwijl ik zwijg, mijn cherubijn
mijn serafijn, mijn kind – kom hier en blijf
sunset 03-02-2015
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Vrijdag, februari 06, 2015 12:59 |
kimmytje, wervelende regenboog, Dank jullie wel voor jullie lezen en mee-, invoelend reageren en nog een heel liefdevolle vrijdag verder. Warme groetende genegenheid, sunset (ingo) |
|
| wervelende regenboog: | Dinsdag, februari 03, 2015 19:34 |
| soms...vooral in deze tijd... komt in totale heftigheid omhoog wat nog niet geheel verwerkt kon worden... heel mooi dit gedicht voor hem Sunset |
|
| kimmytje: | Dinsdag, februari 03, 2015 18:07 |
| Zo ontroerend, het bezorgd me een krop in de keel, Ookal is het al zo lang geleden, het is iets en iemand dat je meedraagt tot het einde van je dagen. Liefs Kimmy |
|
| sunset: | Dinsdag, februari 03, 2015 11:08 |
Dank je Janny Scheybeler de Jonge voor je invoelende reactie. En zie mijn onderstaande re aan / op de anderen. Nog een vredevolle dinsdag en warme groetende genegenheid, sunset (ingo) |
|
| sunset: | Dinsdag, februari 03, 2015 11:07 |
Dasje (lucky), Lia van der Fluit, teun hoek, Dank jullie wel voor jullie warme meelevende reactie. ook al ligt het gebeuren ondertussen een kleine vijftig jaar achter mij, en werd hij slechts drie dagen oud, het hartzeer is er nooit minder om geworden. En af en toe, regelmatig, dien ik de nog steeds aanwezige pijn om hetgeen had kunnen (moeten) zijn, van mij af te schrijven. Warme groetende genegenheid, vriendschappelijke groet en een vredige dinsdag, sunset (ingo) |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, februari 03, 2015 10:34 |
| ontroerend heftig etc | |
| teun hoek: | Dinsdag, februari 03, 2015 09:50 |
| diep zoekend in verdriet. h. gr. th sterkte |
|
| Lia van der Fluit: | Dinsdag, februari 03, 2015 09:46 |
| heftig,,x Lia x |
|
| Dasje (lucky): | Dinsdag, februari 03, 2015 09:36 |
| Too beautiful for earth... Een onschuld die altijd onschuld zal blijven. Maar een verdriet vele duizenden keren groter dan het wichtje zelf. Ik maak het even stil voor jouw kleine ster. Liefs, Dasje X |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 februari 2015 | ||
| Thema's: | ||