ze sporen niet !
ze sporen niet !
daar sta ik dan op treinspoor 5
een rilling trekt dwars door mijn lijf
na uren een patatje met
ik weet het gal 't valt jou te vet
wat is dat nu ik trek van leer
m'n tenen jubelen niet meer
verveel me dood NS is gek
krijg bovendien weer beetje trek
m'n plaske wil terstond gepleegd
voel me ontheemd verkleumd en leeg
een taxi zet me weer thuis af
klaag in mezelf NS... een straf
gooi m'n jas maar ergens neer
plof op de bank oei morgen weer?
mijn luiken vallen langzaam toe
ik ben gesloopt ja ben hondsmoe
grrrrrrrr
3/2/2015
Reacties op dit gedicht
| witteroos: | Dinsdag, februari 03, 2015 23:45 |
| Mooi verwoord. | |
| kimmytje: | Dinsdag, februari 03, 2015 19:24 |
| Ja wat irritant he, overmacht? haha Liefs Kimmy |
|
| teun hoek: | Dinsdag, februari 03, 2015 18:09 |
| begrijpelijk. h. gr th | |
| Anneke Bakker: | Dinsdag, februari 03, 2015 17:00 |
| Ontspoorde spoorwegen , hoe bizar en vervelend kan het zijn voor de reizigers. Kan me voorstellen dat je er hondsmoe van werd WR. Goed verwoord hier, Mooie avond met lieve groet Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wervelende regenboog |  
|
|
| Gecontroleerd door: wervelende regenboog | ||
| Gepubliceerd op: 03 februari 2015 | ||
| Thema's: | ||