Volle maan
Vanavond met jou buiten
een wandeling in heldere nacht
samen huilen naar de maan
kijken of we zullen veranderen
Liefhebbende monsters, glimmende
juwelen ogen en tanden scherp
Wij zullen onszelf blijven
nog niet als spoken buitentreden
een wandeling in heldere nacht
samen huilen naar de maan
kijken of we zullen veranderen
Liefhebbende monsters, glimmende
juwelen ogen en tanden scherp
Wij zullen onszelf blijven
nog niet als spoken buitentreden
Reacties op dit gedicht
| Alexander41: | Dinsdag, februari 03, 2015 19:47 |
| Inderdaad gewoon jezelf blijven onder de volle maan. En samen meebewegen in de situatie met elkaar. | |
| kimmytje: | Dinsdag, februari 03, 2015 19:25 |
| Mooi weergegeven sfeerbeeld, Liefs Kimmy |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, februari 03, 2015 17:30 |
| joh | |
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: ana (stacia) | ||
| Gepubliceerd op: 03 februari 2015 | ||
| Thema's: | ||