Als stilte schreeuwt
Als stilte schreeuwt
Als je de duivel roept
Vrees dan niet als hij ontwaakt
Hij observeert
Prevereert de stilte
Zwijgen is zijn hel
Ontstaan uit onmacht in zijn bestaan
Vluchtend voor het helle vuur
Zonder besef zelf de duivel te zijn
In spiegels ziet men niet zijn evenbeeld
Maar voelt men zijn glimlach
Zelfs als kruinen kraken in de wind
Weet men dat je hem niet vindt
Hoor je het vloeken
In het ruisen van de wind
Pas dan op dat hij je ziel niet vindt
Want een demon is nooit goed gezind
***Wim****
Reacties op dit gedicht
| Nayeli: | Zondag, februari 08, 2015 10:09 |
| Duivels goed | |
| Markemans: | Zaterdag, februari 07, 2015 21:15 |
| Heel mooi en duister schrijven Respect |
|
| Lia van der Fluit: | Zaterdag, februari 07, 2015 18:59 |
| altijd fijn om je te lezen :),,,ken je mij nog? Lia |
|
| teun hoek: | Zaterdag, februari 07, 2015 13:28 |
| veel duivelkennis in huis. sterkte. h. gr. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Black Lord |  
|
|
| Gecontroleerd door: Black Lord | ||
| Gepubliceerd op: 07 februari 2015 | ||
| Thema's: | ||