50 jaren oud
waarvan 20 jaar gerouwd
om een liefde die geen bestaansrecht heeft
omdat hij met een ander leeft
Geen enkele hoop kan hij mij geven
want ik hoor niet in zijn leven
Zo gaat jaar na jaar voorbij
met zo nu en dan een vrijpartij
Dat is al wat hij mij geven kan
Toch blijf ik altijd houden van die man

Mijn grootste wens krijg ik niet
Daarmee doe ik teveel anderen verdriet
Waarom kan het niet anders zijn
mijn hart doet van binnen zoveel pijn
Van een ander houden is zo slecht toch niet
Zeker als je al mijn tranen ziet
Ik durf er niet bij stil te staan
maar vaak wens ik liever dood te gaan
Als je echter weet hoe egoistisch dat is
want voor velen is dat ook weer een gemis

Mijn liefde voor jou kwam totaal onverwacht
ik was er niet op bedacht
Daarom zal ik moeten blijven rouwen
Hopend dat jij van mij zult blijven houden
Verborgen en in het diepste geheim
zul jij dan af en toe de mijne zijn
Toch blijf ik nog altijd hopen
Eens gelukkig en trots naast jou te lopen
Ergens moet toch een uitweg zijn
zonder voor anderen teveel leed en pijn

carlati