Haar blauwe gasten
haar blauwe gasten
jij raakt de bloem
die zich in vorm en kleur
geurend aan jou overgeeft
koestert haar
met warmte en liefde
terwijl zij wiegend bloeit
een samenspel
zonder afhankelijkheid
in woordloos groeien
jij weet het koren
zonder uitgesproken woorden
tot grote hoogte te bewegen
brengt zelfs
haar blauwe gasten
in het geel tot hemels leven
jij bent volwassen en
nog heerlijk kind in het
sprookje van bloemen zon en wind
wil melker
22/02/2015
Reacties op dit gedicht
| willemien: | Zondag, februari 22, 2015 20:09 |
| Ik ben gek op blauwe bloemen mooi verwoord. | |
| teun hoek: | Zondag, februari 22, 2015 17:41 |
| als korenbloemen in het goud. h gr. th |
|
| Anneke Bakker: | Zondag, februari 22, 2015 08:02 |
| Ik denk aan blauwe korenbloemen in een korenveld, ik zie ze weinig meer want het is nu overal mais wat groeit waar geen enkele bloem in groeit. Graag dit natuurgedicht gelezen. Zonnige dag gewenst Wil. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 22 februari 2015 | ||
| Thema's: | ||