Nut en loos afkijken...
Laf gebrachte woorden,
schatten blaffen af getuigd...
Gesmoord...
Koken over wat gestoord is.
Wat niet hoort dat is maar...
Raar.
Zo vreemd, merkwaardig...
Op gemerkte labels
plakken vast aan vaag,
vervreemd....
Je zal... Zal maar,
jezelf zijn. De hokjes waar
gestempeld wordt.
Vaak eenzaam en normaal.
Zo klein bekrompen,
denken zij...
Aan zij gevolgd door
vele anderen,
wat voorgespiegeld is...
Het liegen van,
herhaaldelijk afkijken.
Naar de meningen
van merendeel,
die later...
Laten inzien dat,
van al het moeten...
Zijn de meeste,
dingen nutteloos...
Gewoon weg,
schone schijn...
Reacties op dit gedicht
| september: | Maandag, februari 23, 2015 14:32 |
| Een goed doordacht schrijven waar ik helemaal in kan komen. Knap Onkruyd! Liefs | |
Over dit gedicht
| Auteur: onkruyd | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 februari 2015 | ||
| Thema's: | ||