En toen, voor het allereerst’ dit leven
Geen woorden die ik vinden kon
Honderden gesproken, geschreven
Het verstand, dat er alleen voor stond
Het hart, daarentegen
Druk kloppend, terwijl het zijn vrienden verslond
Ik voel allang niet meer die euforie
Dat eeuwige geluk
Jij te graag bij het thuisfront
Onafhankelijkheid
Maakt jou stuk
Nog steeds ben jij mijn wederhelft
Maar de betere niet meer
ik alleen nog met mezelf
omdat jij de titel hebt verweert
ik hier voor jou,
jij daar voor mij
thuis in het barre, de kou
de concurrentie hoort er niet te zijn