een nieuwe dag, een nieuwe kans
het blad nog onbeschreven
doch schuilend in zijn schaduw
stapt hij door het leven
weggezakt in een hoekje
de lange rit naar school
angst voor wat gaat komen
gedachten op de dool
hoofd naar beneden
loopt hij naar de klas
schelden, duwen, stoten
huilend in een plas
smalende blikken
geen helpende hand
enkel de schaamte
die diep in hem brandt
die avond op zijn kamer
het hoofd opgeheven
verdwijnt hij in zijn schaduw
stapt hij uit het leven