Ik vraag mezelf wel eens af, de dingen die ik heb gezegt, waren die wel terecht, op zijn plaats, en zei ik dat oprecht..? Er wordt over vanalles gepraat, terwijl er vaak nix wordt gezegt. Communiceren met elkaar IS nooit slecht, zolang je de Waarde van de Woorde eenmaal Erkent en de Egtheid daarin Herkent, zodat je ook begrijpbaar bent, ook wanneer het juist even niet telt,, mij is vertelt dat mensen op duidelijkheid zijn gestelt, maar de waarheid niet zijn gewent,, Eerst worden mijn ''grapjes'' niet erkent, alsof alles wat ik zeg nooit egt meetelt, iemand die lekker kan lullen maar nix zinnigs vertelt, mensen daar dan mee laat lachen, of ze daar Juist mee teleurstelt,, tot dat moment, dat je me effe wat beter kent, en je beseft dat jij de hoofdrolspeler van mijn ''grapjes'' bent, er even over nadenkt en daarna pas mijn woorden erkent.. later noemen ze me een lyrische rijmheld en voor dat ze het beseffen hebben ze mijn grap alweer aan andere doorvertelt..