Hij verzocht het diepste der wateren
daagde versterven uit, bij nacht
lonkt het ruisen, strelen ze zilt
langs ingetogen adem weelderig
wierige haren, verlokkend de gezangen.
Alleen hij kan horen hoe zij verlangen
als was hij ooit op zee gebleven
drijven ze zacht door zijn leven
en vindt in een zoete verstrengeling
bevangen en als herboren
valt hij langzamer, onontkoombaar
in hun ijlen dromerig bekoren
Jan Frackiewicz: | Zaterdag, april 04, 2015 18:42 |
Mooi, koortsdromerig gedicht! | |
september: | Zaterdag, februari 28, 2015 18:49 |
Hartelijk dank voor de fijne reacties Mooi weekend gewenst met liefs |
|
kimmytje: | Vrijdag, februari 27, 2015 21:50 |
Ik val hier ook in ijl dromerig bekoren van jouw schrijven, prachtig september, Klassewerk! Liefs Kimmy |
|
wervelende regenboog: | Vrijdag, februari 27, 2015 19:28 |
ja de sirene blijft aanlokkelijk graag gelezen September |
|
Markemans: | Vrijdag, februari 27, 2015 19:15 |
mooi schrijven, graag gelezen | |
wijnand.: | Vrijdag, februari 27, 2015 17:46 |
fraaie sfeer | |
Arendsoog: | Vrijdag, februari 27, 2015 17:38 |
Mooi weer dit gedicht van jouw bekoorlijke schrijvershand..knap neergezet en verwoord..liefs Arendsoog | |
Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, februari 27, 2015 16:46 |
een parel!! | |
Nayeli: | Vrijdag, februari 27, 2015 16:20 |
Prachtig...de gebruikte woorden, de sfeer - een pareltje | |
Anneke Bakker: | Vrijdag, februari 27, 2015 16:00 |
Een bijzondere droom die eigenlijk om nadere uitleg vraagt. Een zoete verstrengeling van woorden die bekoorlijk klinken. Meermalen dit gedicht gelezen. Fijne middag September met lieve groet. Anneke |
|