Poëzie
Poëzie
De rijm is vergeten
Vergaan op mijn tong, in mijn hoofd
Dat niet meer meedraait
Met het zicht van mijn ogen
Pure poëzie verlaten
Want verouderd is het onderwerp jij
En jouw onbereikbare ik
Voor mij zo tastbaar onecht
Houd jij van mij
Van mij
Van mij
Ben jij
Mijn poëzie
De rijm is vergeten
Vergaan op mijn tong, in mijn hoofd
Dat niet meer meedraait
Met het zicht van mijn ogen
Pure poëzie verlaten
Want verouderd is het onderwerp jij
En jouw onbereikbare ik
Voor mij zo tastbaar onecht
Houd jij van mij
Van mij
Van mij
Ben jij
Mijn poëzie
Reacties op dit gedicht
| Theo Slachmuylders: | Donderdag, mei 23, 2002 21:46 |
| Is dit niet eerder toch wel een beetje een liefdesgedicht? Ja,ja... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Joyce | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 22 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||