Strelende handen
Jouw koolstofdioxide is mijn ademhaling
de stilte voor de storm berust in mijn oog
mijn perspectief vergroot de verlichting.
Het zijn strelende handen voor dag en nacht
jouw bekwaamheid kleurt de hemel open
uit mijn winterslaap komen is een verademing.
Jouw gegeven warmte verdeeld door mijn poriën
het voelt als schrijden over mijn koele lichaam
de statische aantrekkingskracht creëert verbinding.
de stilte voor de storm berust in mijn oog
mijn perspectief vergroot de verlichting.
Het zijn strelende handen voor dag en nacht
jouw bekwaamheid kleurt de hemel open
uit mijn winterslaap komen is een verademing.
Jouw gegeven warmte verdeeld door mijn poriën
het voelt als schrijden over mijn koele lichaam
de statische aantrekkingskracht creëert verbinding.
Reacties op dit gedicht
| Nayeli: | Dinsdag, maart 03, 2015 19:05 |
| ik kan syncoop³ enkel bijtreden | |
| Syncoop³: | Dinsdag, maart 03, 2015 14:51 |
| een juweeltje :) |
|
| Anneke Bakker: | Dinsdag, maart 03, 2015 10:31 |
| Liefdevol zo'n ademhaling die de hemel kleurt Alexander. Ik haal even heel diep adem want ik mis het zo, in de hemel zouden zeker zijn wangen kleuren. Heel mooi dit. Fijne dag gewenst. Anneke |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, maart 03, 2015 05:26 |
| goed gedaan | |
Over dit gedicht
| Auteur: Alexander41 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 maart 2015 | ||
| Thema's: | ||