De bries bewondert
het mijmeren van takken
leidt ze in vervoering
tot een vluchtig dansen
niet te zwaar, hier noch daar
is er licht dat bomen beroert
kan aanraken, in hun stilte fluistert
van schoonheid, niet te vangen
helder, transparant onvervangbaar
waar licht doorlangs materie strijkt
een boom, een mens die luistert
in de verte is een licht, een baken
soms onverwacht zo heel dichtbij
het licht in jou, het licht in mij.
september: | Maandag, maart 09, 2015 00:15 |
Hartelijk dank voor de fijne reacties. Liefs |
|
middernachtzonnesteek: | Zondag, maart 08, 2015 22:22 |
mooi stukje | |
Artifex: | Zondag, maart 08, 2015 19:24 |
Vooral die laatste regel pakt me, heel mooi... Liefs, Artifex. |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, maart 08, 2015 18:24 |
ja | |
teun hoek: | Zondag, maart 08, 2015 17:44 |
Boeiend ontluikend. h. gr. th |
|
Hans Winter: | Zondag, maart 08, 2015 16:36 |
de bomen gaan weer in hun groene gloed, groeten groter hoop der mensen waar die zich gericht tot hen bekennen meer 't luisterlichtstil zicht nodig te hebben. groetje van hier voorwaar voor daar, hans |
|
Anneke Bakker: | Zondag, maart 08, 2015 16:26 |
Bewondering voor de natuur, voor het mystieke, het lichtbaken in elkaar en voor jouw fijnzinnige woorden. Fijn om te lezen op deze mooie lentedag. Lieve groet September. Anneke |
|
Auteur: september | ||
Gecontroleerd door: september | ||
Gepubliceerd op: 08 maart 2015 | ||
Thema's: |