Lachte zacht mijn naam
lachte zacht mijn naam
je schurkte tegen mij aan
lachte zacht mijn naam
vingers speelden hun spel in
het omstrengelen van hemel en hel
ik volgde je ogen
maar jij dook steeds weg
niet in ontwijken maar
juist door mij te doen kijken
jouw blik ging
van binnen naar buiten
verder dan ruiten en horizon
raakte een weids perspectief
ik had je zo eindeloos lief
ging blind met je mee tot
ik je verloor en verdwaalde
zocht naar jouw tekens en talen
jij was te groot om mijn
maatje te zijn dat deed pijn
wat wij hadden ben ik nu kwijt
rest een onvoltooide verleden tijd
wil melker
09/03/2015
Reacties op dit gedicht
| september: | Dinsdag, maart 10, 2015 01:10 |
| Prachtig gedicht Wil. Heel mooi geschreven. Het raakt bij het lezen. Liefs | |
| witteroos: | Maandag, maart 09, 2015 22:38 |
| Mooi geschreven. Lees hierin de liefde die je in jezelf mocht vinden. Warme groet. | |
| wervelende regenboog: | Maandag, maart 09, 2015 12:41 |
| je verloor jezelf maar nu kun jij hem weer vinden... mooi gedicht Wil liefs wr |
|
| Paula Hagenaars: | Maandag, maart 09, 2015 09:45 |
| Mooi Wil graag gelezen Groetjes Paula | |
| Anneke Bakker: | Maandag, maart 09, 2015 09:33 |
| Wellicht kun je het heden voltooien met het een en ander en een lieve lach. Jijne dag wens ik je toe. Anneke |
|
| ela: | Maandag, maart 09, 2015 09:29 |
| Je bent door haar vingers geglipt, denk ik dan. ela |
|
| teun hoek: | Maandag, maart 09, 2015 09:27 |
| zo mooie start met wat droeve afloop. h gr. th |
|
| Lia van der Fluit: | Maandag, maart 09, 2015 08:37 |
| zucht... |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, maart 09, 2015 05:47 |
| ach.... | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 09 maart 2015 | ||
| Thema's: | ||