Blozen(-de avondzon)
Avondzon bloosde
Het gezicht liep vuurrood aan
In de zee waarboven hij verpoosde
zag ik hem langzaam gaan
Een onmiskenbaar beeld
van de zon die al blozend onder gaat
En de vreugde , die wordt steeds weer gestreeld
Daarvoor is het nooit te laat
Over dit gedicht
| Auteur: Stroejaro |  
|
|
| Gecontroleerd door: Stroejaro | ||
| Gepubliceerd op: 09 maart 2015 | ||
| Thema's: | ||