een vaarwel van hartjes
ik wierp met zand
bloemen naar de hemel
zij waaierden uit op de wind
ik ving hun blaadjes als kind
gaf ze water met zee
maar ze wilden niet bloeien
zij schuimden verdriet
en de vloed nam ze mee
heb met schelpen
een vaarwel van hartjes gelegd
en tegen mezelf gezegd morgen
ben ik er weer maar dan bij eb
wil melker
11/03/2015
Anneke Bakker: | Woensdag, maart 11, 2015 06:59 |
Ontroerend mooi id dit gedicht Wil, sta er even bij stil en zou graag hetzelfde willen doen, dank voor dit moois Wil. Ik wens je een zonnige dag . Anneke |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 11 maart 2015 | ||
Thema's: |