Soms wordt er gehuild,
Aan de achterkant van de lach,
Op een gezicht.
Soms ontbreken er stukjes,
Aan een puzzel van een leven,
Op succes gericht.
Soms ontbreken er wegen,
Aan een leven van wijsheid,
Na de plicht.
Soms beseft er een,
Dat er in zijn leven meer is,
Wat tot wijsheid verplicht.
Soms schuilt er iets,
In de schaduw,
De tegenvoeter van het licht.
En dan weet ik,
Dat in een leven het geluk niet altijd,
Naar binnen toe is gericht.