De wind
De wind blaast
haar zwijgen
zacht rust het
tussen de
nog kale takken
straks ontluiken
nieuwe knoppen
kleurt het blad
vermengt met herinneringen
in een warm groen
in de vroege ochtend
glanst dauw
als helder kristal
met daarin een beeld
van het nimmer vergeten
haar zwijgen
zacht rust het
tussen de
nog kale takken
straks ontluiken
nieuwe knoppen
kleurt het blad
vermengt met herinneringen
in een warm groen
in de vroege ochtend
glanst dauw
als helder kristal
met daarin een beeld
van het nimmer vergeten
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Dinsdag, maart 17, 2015 10:24 |
| De morgendauw kan de herinneringen niet tegenhouden Paula, ze zijn er altijd voelend als een altijd aanwezig gemis. De wind blaast ze naar me toe. Ik begrijp jouw woorden Paula, zo mooi sereen weergegeven. Zonnige groeten fijne dag Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Paula Hagenaars |  
|
|
| Gecontroleerd door: Paula Hagenaars | ||
| Gepubliceerd op: 17 maart 2015 | ||
| Thema's: | ||