we wilden de tijd herlezen en
woorden afwegen, of anders
de laatste trein naar het
voorportaal vertragen, of
desnoods verdoofde oren
door ringtonen verzwijgen
we zouden nog van landschap
wisselen, tussen korenvelden
noch urinewegen, daarna
dwalen langs prettige omgang
die we altijd hadden en die ons
ruimte gaf om vrij te bewegen
dan denk je, shit, ik moet nog
tanken, oranje lampje brandt
tot voorbij moordend besef
van te laat, teneinde