tijdsland
in het dorre land spreken stemmen
naamloos
geen vaderland zonder goed
begrijpend is hun deel van het licht
dat struikelde
als lichtscherven gedragen door schaduwzin
vervreemd vervormd zijn hun woorden voor hoop
zingen zij duistere zinnen hun broederhoop
het dorre land
bestaand
bijna oneindig
hoop met waarheid verweven dat licht zal wederkeren
dor land dat verbrande tijd zal zijn
achterlatend
Lichtdragers broederzin
een zonnezee van licht
kleurgericht
de waarheid
Vaderslicht
Reacties op dit gedicht
| kimmytje: | Zondag, maart 22, 2015 10:43 |
| Prachtig, Draagt zoveel informatie met zich mee, Graag komen lezen dit Liefs Kimmy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Connection | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 22 maart 2015 | ||
| Thema's: | ||