Doodgezwegen
Je wilde begrepen worden
Je wilde de rechte weg zonder horden
daar botsten je woorden op obstakels
staken vreemde vingers als tentakels
Gezichten vertrokken in de kleur van haat
monden spuugden het venijnige kwaad
je handen tastten in het duister
vol spanning van het vals gefluister
Satansdochter preekte er haar moraal
de angst regeerde er ieders taal
de idealen ontaardden in terreur
liefdeloze waan en willekeur
Je voelt het in je hart, je armen
je zoekt naar wat je kan verwarmen
wat steen en ijs kan breken
een gebaar, een hand, een liefdesteken
al hebben ze je verwenst en doodgezwegen
klein hebben ze je niet gekregen
als moed moet, wil jij er staan
steeds weer weet jij door te gaan.
Reacties op dit gedicht
| witteroos: | Maandag, maart 23, 2015 22:51 |
| Sterk gedicht. Mooi geschreven. | |
| september: | Zondag, maart 22, 2015 20:55 |
| Prachtig is dit geschreven Liefs |
|
| verdrietige schildpad: | Zondag, maart 22, 2015 19:06 |
| Heel mooi schrijven. Het geeft goed aan hoe ik me voel. Het geeft troost. lieve groet. |
|
| kimmytje: | Zondag, maart 22, 2015 18:53 |
| Prachtig schrijven dit! Liefs Kimmy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jose van Rosmalen | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 maart 2015 | ||
| Thema's: | ||