Zoektocht
In het land van zon en hollandse luchten
zoek ik tederheid en liefde
die mijn schaduw vangen kan.
Uitziend over de dijk
voel ik mijn adem
de wind draagt een wieg vol witte wolken.
Plotseling
donker en langgerekt daar voor mijn voeten
laat het zich zien
mijn voeten verbonden met het kwetsbare
vormen van er zijn.
Willemien
Reacties op dit gedicht
| september: | Woensdag, maart 25, 2015 14:40 |
| Ik heb deze enkele malen herlezen en vind het mooi geschreven Willemien. Liefs | |
| willemien: | Woensdag, maart 25, 2015 13:23 |
| Bedankt voor de reacties, en wat m-rose betreft jammer dat je het niet begrijpt maar het gaat over de ontmoeting van je eigen schaduw,misschien lees je het nu anders. |
|
| kimmytje: | Maandag, maart 23, 2015 22:03 |
| Heel mooi verwoord dit, een stukje poëzie Liefs Kimmy |
|
| M-Rose: | Maandag, maart 23, 2015 20:50 |
| kvind da nogal een ingewikkeld schrijfsel | |
| M-Rose: | Maandag, maart 23, 2015 20:47 |
| welk een luchten in dat land van zon??? Holladielichten zeker | |
Over dit gedicht
| Auteur: willemien |  
|
|
| Gecontroleerd door: willemien | ||
| Gepubliceerd op: 23 maart 2015 | ||
| Thema's: | ||