Zoektocht
Zoekend in het universum van mijn leegte
Zwemmend in de poel van duisternis
Jagend op de kern van mijn bestaan
Nimmer rustend, steeds gehaast
Ziend de reeds afgelegde weg
En toch nog missend het vuur
Het vuur dat het licht is van mijn ziel
Toch ben ik dichtbij
Dichter dan ooit tevoren
Weet hoe mijn blik te richten
En voel de essentie van mijn bestaan
In de spiegel van reflectie
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Vrijdag, november 06, 2015 23:33 |
| Hopelijk heb je het vuur, het licht in jouw ziel teruggevonden. Verder begrijp ik dit gedicht niet zo goed. Het voelt inderdaad wel als een zoektocht. Liefs, Aquarel |
|
| kimmytje: | Dinsdag, maart 24, 2015 06:59 |
| Een prachtig diepgaand gedicht hoor, dit, Héél mooi markemans Liefs Kimmy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Markemans | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 23 maart 2015 | ||
| Thema's: | ||