Borderline
Wie was je werkelijk mam
de moeder die me streelde
terwijl je keek
of het je niets scheelde
of die vrouw
die me aankeek als ik
haar wat vroeg
ik zag je denken
ben ik wel goed genoeg
soms in je armen
kreeg ik het gevoel
met vlagen
dat ik jou vast moest houden
en dragen
wie was je werkelijk mam
de vragen van nu
zijn dezelfde als toen
steeds was je iemand anders
je kon er niets aan doen
als je me kuste
heel goed bedoeld
bleef ik maar huilen
omdat je niet keek
of je mond had gevoeld
wie was je werkelijk mam
je moest overleven
mijn leven in handen gekregen
je overgegeven
om mij liefde te geven
zonder echt te voelen
wat liefde was
nu weet ik wie je bent
nu pas
de moeder die me streelde
terwijl je keek
of het je niets scheelde
of die vrouw
die me aankeek als ik
haar wat vroeg
ik zag je denken
ben ik wel goed genoeg
soms in je armen
kreeg ik het gevoel
met vlagen
dat ik jou vast moest houden
en dragen
wie was je werkelijk mam
de vragen van nu
zijn dezelfde als toen
steeds was je iemand anders
je kon er niets aan doen
als je me kuste
heel goed bedoeld
bleef ik maar huilen
omdat je niet keek
of je mond had gevoeld
wie was je werkelijk mam
je moest overleven
mijn leven in handen gekregen
je overgegeven
om mij liefde te geven
zonder echt te voelen
wat liefde was
nu weet ik wie je bent
nu pas
Reacties op dit gedicht
| ILse Bruintjes: | Zaterdag, maart 28, 2015 12:14 |
| mooi gedicht | |
| Hans Winter: | Woensdag, maart 25, 2015 18:31 |
| 't onvermoed moeilijke is zij aangegaan, om ouder vertrouwd pas te verstaan. hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Cor van Vliet | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 25 maart 2015 | ||
| Thema's: | ||