Chagall.
Chagall.
Haast een eeuw lang
mocht hij ervaren
het Chassidisch Jodendom
Wibesk het dorp
haakte in zijn leven
Gekliefd met geluk als ook progrom.
Meer symboliek
dan sublimatie.
Ieder doek kleurde het verhaal
van jodendom
van zoekend leven
immer verbonden met zijn taal.
’t Kleurenpalet
was zo bijzonder
van lichtend warm,tot blauwend kil
de feesten spatten
van het doek af
ontdaan van elke mode gril…
….zette hij godsdienst
om in kleuren
kreeg dood en leven het accent
van Chassidisme
vol ontluiking
daarin een leven lang present.
Twaalf stammen
sprankelend gevangen
in glas en lood te Jeruzalem.
geweven kleden
mozaieken
het al herinnert ons aan hem.
Zo heeft hij
in het boze
Christus in ’t Jodendom gebracht
als duidelijke herkenning
en zekere erkenning
dat Hij eenmaal wordt terugverwacht.
Th
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Woensdag, maart 25, 2015 18:28 |
| de lijdende zoon van het lijdende volk, eindelijk opgenomen door een van hen, om tezamen te kijken. hans |
|
| Anneke Bakker: | Woensdag, maart 25, 2015 09:57 |
| Ik ken alleen Chagall’s schitterende glasramen van de Notre Dame in Reims, het zijn echt de kleuren van de ziel. Mooi verwerkt in dit gedicht Teun. Fijne dag samen met lieve groet Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 25 maart 2015 | ||
| Thema's: | ||