Tussen lucht en water
lopen zij op klompen vol van venijn
zwoegend met kromgetrokken vingers
boetende voor hun bestaan
vishaken en borrelende vaten
het bruine zeil bolt
de wind geselt hun lijven
brengt hun naar
waar zij van moeten bestaan
het eiland
omringt door het water
is waar zij leven
in huizen
druipend van teer
tussen tuintjes
met wapperende lakens
schaduwen van weleer.
september: | Vrijdag, maart 27, 2015 18:09 |
Prachtig beeld schets je in dit gedicht. Heel mooi. Liefs |
|
willemien: | Vrijdag, maart 27, 2015 17:56 |
IK heb het ook op facebook gezet met een foto uit Marken. Lukt me nog niet om een foto plaatsen bij gedichtenfreaks. Wie kan mij helpen? |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, maart 26, 2015 22:10 |
zie het voor me mooi |
|
Auteur: willemien | ||
Gecontroleerd door: willemien | ||
Gepubliceerd op: 26 maart 2015 | ||
Thema's: |